Bruno na weselu pomorskie
Na dawnych polskich wsiach, ślub był nie tylko uroczystością, ale także wydarzeniem pełnym tradycji i obrzędów, które nadawały mu niepowtarzalny charakter. W centrum uwagi stał strój, zwłaszcza ten noszony przez pannę młodą. Przed XIX wiekiem nie było jeszcze ustalonego stroju regionalnego; każda panna młoda nosiła inny strój, specjalnie przeznaczony na tę okazję. Był to rodzaj kostiumu, który noszono tylko raz, chyba że został ponownie użyty jako strój pośmiertny.
 
W późniejszych wiekach, szczególnie po I wojnie światowej, tradycyjne stroje regionalne stopniowo ustępowały miejskim sukniom, często białym, niebieskim lub czarnym, z tiulowym welonem i wiankiem.
 
W tamtych czasach wesela nie odbywały się w eleganckich salach bankietowych, lecz w domach, zazwyczaj u panny młodej. Obrzędy i rytuały skupiały się głównie wokół niej, choć zdarzały się przypadki równoczesnych uczt dla dwóch grup weselników. U prawosławnych tradycyjnie weselono się w domu przyszłego męża.
 
Oczepiny stanowiły jedno z najważniejszych obrzędów. To właśnie podczas oczepin panna młoda przechodziła symbolicznie do grona kobiet zamężnych. W różnych regionach śpiewano przy tym starożytne pieśni weselne, takie jak tzw. Chmiela.
 

„Maszki weselne” co to za tradycja?

 
Maszki, nazywane także maskami, dziadami lub po prostu przebierańcami, są integralną częścią tradycji weselnej na Kujawach i Pomorzu, rzadziej spotykaną w innych regionach Polski. Według starych zwyczajów, obecność obcych gości na weselu przynosiła pomyślność nowożeńcom. Choć obecnie ten zwyczaj stopniowo zanika, starania niektórych, jak autor tego tekstu, mają na celu zachowanie tej tradycji.

Maszki, to zazwyczaj osoby, które przebierają się w nietypowe stroje, często niecodzienne i komiczne. Ich zadaniem jest zabawa gości weselnych poprzez tańce i wygłupy. Jednak obecnie, zamiast kolorowych i oryginalnych kostiumów, często spotyka się zwykłych żuli, nieprzynoszących radości i zabawy.

Oczepiny, czyli ceremonia symbolicznego przechodzenia panny młodej do grona kobiet zamężnych, jest jednym z najważniejszych momentów wesela. Po tym obrzędzie rozpoczynają się ekstatyczne tańce, które, choć trwają tylko krótko, wymagają ogromnego wysiłku.

Maszki starają się zachować anonimowość, nosząc na twarzy pończochę wypełnioną watą i pomalowaną. Dla gości weselnych ich tożsamość jest tajemnicą, co dodatkowo podnosi atmosferę zabawy i niepewności.

Reakcje gości na maszki są zróżnicowane: starsi dobrze się bawią, pamiętając tradycję, podczas gdy młodsi i miastowi często są zdezorientowani i zdegustowani. Jednakże, często wystarczy krótka wyjaśniająca rozmowa, aby wszyscy dołączyli do zabawy.

Ostatnio na weselu, które odbywało się w mieście, wszyscy goście byli z wyższych sfer społecznych. Ich pierwsza reakcja była mieszanką szoku i obrzydzenia, ale ostatecznie wszyscy dołączyli do zabawy, a wspomnienie maszek stało się wesołą anegdotką dla wszystkich.

Maszki weselne są więc nie tylko tradycją, ale także elementem, który dodaje niezapomnianego koloru i zabawy do ślubnych uroczystości.

 
Kolor czarny, który obecnie kojarzymy z elegancją, był również popularny w czasach minionych. Często był używany w różnych sytuacjach, także podczas wesel, jako uniwersalny wybór na odświętne stroje. Dlatego czarne suknie ślubne wcale nie były rzadkością, a wręcz przeciwnie, cieszyły się pewną popularnością.